Impressie Netwerkbijeenkomst 8 maart 2023

Door: Fenna Lunter

Op een sneeuwachtige woensdagavond verzamelen we met de grote groep deelnemers in Amsterdam. We worden warm ontvangen door Petra Donker en Jan, een van de medewerkers van het Elizabeth Otter Knoll huis en tevens kenner van alles wat het huis aan geschiedenis heeft. Daarna volgt in twee groepen een rondleiding door het wooncomplex met 112 appartementen voor ouderen én… een huishouden van 13 studenten. Zij krijgen een mooie kamer tegen een niet-Amsterdamse prijs in ruil voor het om de beurt opvolgen van alarmering van oudere bewoners tijdens de nacht. We worden langs een aanbouw geleid die tot stand is gekomen samen met architect Nicole Bemer, een van onze leden en zien wat woningen van binnen.

Na een soepje en broodje is het tijd voor het programma. Het Care4Living bestuur bijt het spits af en laat weten dat we meer mensen vanuit de zorg en facility in het netwerk willen. Verder wordt er gebrainstormd over onderwerpen voor komende bijeenkomsten, waaruit al een paar concrete bijeenkomsten worden opgezet. Desalniettemin hebben we ieders inbreng nog steeds hard nodig, dus blijf vooral meedenken!

 

Dan is het woord aan gastvrouw Petra Donker, die wat meer toelichting geeft over de opzet van, ideeën achter, succesfactoren en aandachtspunten voor de Elisabeth Otter Knoll Stichting. Daarvoor verwijs ik jullie graag naar de bijgevoegde powerpoint van haar presentatie We horen o.a. over de fijne ervaringen van thuis wonen met anderen in de omgeving als mensen hier op tijd komen. Dit brengt nog een interessante discussie op gang over het “zo lang mogelijk thuis wonen”: tot in welke mate is dat echt beter dan een verpleeghuis? We komen gezamenlijk tot de conclusie dat uiteindelijk het belang van de bewoner centraal moet staan of dat nou het best behartigd is bij thuisblijven of klinische zorg.

Vervolgens is het aan Henk Geene om te vertellen over wat hij afgelopen jaren heeft ondervonden. Hij heeft dit uitgebreid in zijn boek Voorzorgcirkels beschreven. Het huidige en verder aanstormende probleem van vergrijzing, moet volgens Henk voor een transformatie zorgen waarin ouderen ook een deel van de oplossing worden. Door sociale netwerken, de zogenaamde voorzorgcirkels, uit voorzorg (dus als het nog niet nodig is) te vormen kunnen ouderen langer sámen thuis wonen. De voorzorgcirkels zouden logistiek gezien lokaal door een coördinator opgezet kunnen worden. Op die manier zijn ouderen verzekerd van zorg en steun en is het nog gratis ook, zoals bij een zzp’ers broodfonds. Deze inzichten geven wat interessante discussies, zoals over de rol van somatische steun (mensen willen niet de billen van de buren wassen) en over cultuur- en generatieshifts (zijn mensen bereid hulpverlener te zijn?). We concluderen samen dat het te hopen is dat we als maatschappij van individualisme weer naar de menselijke maat toegaan en wie weet dat dit met voorzorgcirkels te bereiken is.

Op die noot beginnen we ten slotte aan het interactieve deel waar er in twee groepen wordt nagedacht over de stelling “Het sluiten van verzorgingshuizen geeft een kans om ouderenhuisvesting beter in te richten”. En met genoeg stof voor gesprek drinken we nog een borrel als afsluiter van weer een leerzame avond.